W wielu przypadkach wieszanie butów jest radosnym rytuałem przejścia:
- Po zakończeniu nauki studenci wyrzucają swoje trampki, aby symbolizować nowy początek.
- Wojskowi czasami robią to samo pod koniec misji.
- Nastolatki po prostu świętują koniec roku szkolnego.
To sposób na uwiecznienie momentu przejścia, powiedzenie: „Jeden etap się kończy, drugi się zaczyna”.
-
Dyskretny hołd
Dla innych to gest pamięci.
Zawieszona para butów może symbolizować kogoś, kogo kochali, przyjaciela, który odszedł przedwcześnie, sąsiada, brata, siostrę.
Cichy, wzruszający hołd, który stopniowo staje się punktem orientacyjnym w okolicy.
-
Prosty żart… albo wyzwanie!
Czasami odpowiedź jest o wiele bardziej przyziemna: to po prostu zabawa.
Młodzi ludzie testują swoją celność, rzucają sobie wyzwania: „Myślisz, że dasz radę to tam wrzucić?”.
Efekt: dziesiątki butów wiszących wszędzie – wiszące pamiątki z wieczoru ze znajomymi.
-
Symbol nowego początku
W niektórych kulturach wyrzucenie starych butów symbolizuje pozostawienie przeszłości za sobą.
Symbolicznie porzuca dawne „ja”, zły nawyk lub minioną epokę.
To sposób na powiedzenie: „Te buty spełniły swoje zadanie. Zaczynam nowy rozdział”.
-
Sztuka miejska i współczesny folklor
Wielu artystów ulicznych przyjęło ten obraz jako formę ekspresji wizualnej.
Wiszące buty to sposób na zabawę z krajobrazem, podważanie codzienności, tworzenie poetyckiego mrugnięcia okiem nad chodnikami.
Niektórzy postrzegają go wręcz jako dzieło zbiorowe, narodzone bez konkretnego autora, ale które stało się integralną częścią kultury miejskiej.
-
Jak oni się tam dostali?
Aby kontynuować czytanie, kliknij ( NASTĘPNA 》) poniżej !
Reklama Reklama
