Czy zdarzyło Ci się kiedyś sięgnąć do dżinsów i natknąć na tę maleńką, niemal ozdobną kieszonkę? Za małą na telefon, ledwie wystarczającą na kilka monet… a jednak wciąż tam jest. Intrygujące, prawda? Za tym dyskretnym szczegółem kryje się fascynująca historia, ściśle związana z naszym stylem życia, naszymi nawykami, a nawet pewną sztuką życia z minionej epoki, daleko odległą od naszych ekranów dotykowych.
Mała kieszonka w dżinsach: szczegół, który wcale nie jest nieistotny.
Na pierwszy rzut oka ta mini-kieszonka może wydawać się jedynie kaprysem stylisty lub bezużytecznym reliktem. A jednak jest to jeden z najstarszych elementów jeansów, jakie znamy. Pojawił się już pod koniec XIX wieku, w czasach, gdy jeansy nie były jedynie dodatkiem modowym, lecz wytrzymałym okryciem przeznaczonym do noszenia na co dzień i do pracy.
Stworzona przez Levi Strauss & Co., ta kieszonka miała bardzo konkretne przeznaczenie: mieścić zegarek kieszonkowy. W tamtych czasach ten dodatek był niezbędny do śledzenia czasu, niezależnie od tego, czy byłeś robotnikiem, rolnikiem, czy sklepikarzem. Zegarek, przymocowany do łańcuszka, idealnie mieścił się w tej małej kieszonce z przodu spodni, w zasięgu ręki i dobrze chronionej.
Kiedy zegarek kieszonkowy dyktował modę
Zanim pojawiły się zegarki naręczne, a znacznie później smartfony, zegarek kieszonkowy był przedmiotem codziennego użytku, niemal symbolem punktualności i organizacji. Dżinsy zatem dostosowały się do rzeczywistych potrzeb osób, które je nosiły. Ta maleńka kieszonka nie była ani ozdobą, ani zbędna: pełniła określoną funkcję, niczym sekretna przegródka wszyta w tkaninę.
Co ciekawe, kieszeni tej nie ma w bardziej eleganckich spodniach. W eleganckich strojach zegarek częściej chowano w kieszeni kamizelki, co dowodziło, że dżinsy należały już do kategorii praktycznej i casualowej, dalekiej od formalnych standardów.
