Sprawozdania finansowe. Umowy. Projekty, o których nigdy wcześniej nie słyszałem. Plany. Wydrukowane e-maile. A w każdym folderze imię i nazwisko mojego ojca obok nazwy tej samej firmy: Northbridge Investments.

Mój ojciec był jednym z założycieli.

A Northbridge Investments… było teraz jedną z największych firm w Hiszpanii.

„To niemożliwe” – wyszeptałam, przewracając strony, a oddech zamarł mi w gardle.

Wśród dokumentów znalazłem coś jeszcze bardziej niepokojącego: kopię umowy akcjonariuszy podpisanej trzy miesiące przed jego śmiercią. I tam, wyraźnym pismem, zobaczyłem:

„W przypadku śmierci wspólnika wszystkie jego udziały przejdą na jego córkę, Elenę Mark.”

Kolana ugięły się pode mną i ugięły do ​​podłogi.

Gdyby to było prawdziwe… Mój ojciec nie zostawił mnie samego.

Zostawił mi fortunę. Nowe życie. Moc, której nigdy wcześniej nie miałam.

Ale potem pojawiło się coś jeszcze. Czarny folder, bez opisu. W środku były zdjęcia: ja wychodząca z pracy; moje dzieci wchodzące do domu; mój były mąż rozmawiający z mężczyzną, którego nigdy wcześniej nie widziałam. Ostatnie randki.

Ktoś mnie obserwował.

I to nie był mój ojciec.

Wyszłam z magazynu, serce waliło mi w piersi. Zadzwoniłam do Edwarda.

„Muszę wiedzieć wszystko” – powiedziałem mu.

Poprosił mnie, żebym spotkał się z nim w dyskretnej kawiarni. Kiedy dotarł na miejsce, miał poważny wyraz twarzy.

„Twój ojciec wiedział, że cię wykorzystują” – powiedział. „Wiedział, że twój mąż nie pracuje tam, gdzie twierdził. Wiedział, że twoje dzieci są manipulowane. Wiedział, że cię osaczają, żeby cię od nich uzależnić”.

Zamarłem.

„Skąd on mógł to wszystko wiedzieć?”

Edward złożył dłonie.

„Bo twój ojciec badał je od lat. I nie z zazdrości czy chęci kontroli… ale dlatego, że odkrył, że twój były mąż użył twojego nazwiska, aby ubiegać się o kilka pożyczek. Przestępstwa, które mogły cię zrujnować. Twój ojciec próbował cię ostrzec, ale ty… nigdy nie odpowiadałaś na jego telefony”.

Przypomniały mi się te telefony: ignorowane w chwilach wyczerpania, dystansu, dawnego bólu.

„Chciał mnie chronić” – wyszeptałam.

„Więcej, niż możesz sobie wyobrazić”. I jest jeszcze coś, co powinieneś wiedzieć: nie odziedziczysz po prostu jego udziałów. Twój ojciec zostawił ci szczegółowe instrukcje, jak zaangażować się w firmę. Teraz jesteś większościowym udziałowcem.

Zakręciło mi się w głowie. Ja, sprzątaczka biurowa, a teraz właścicielka wielomilionowej firmy.

„Dlaczego ja?” – zapytałem.

Edward uśmiechnął się czule.

„Bo wiedział, że w przeciwieństwie do innych, nigdy nie zrobiłbyś nikomu krzywdy dla pieniędzy.”

Jego słowa poruszyły mnie do głębi.

Wróciłem do hotelu Windsor Palace, żeby zapłacić rachunek. Ale kiedy próbowałem, kierownik mnie powstrzymał.

„Pani Mark… nie jest pani już nic winna. Pani ojciec spłacił konto otwarte dla pani lata temu. Miało być wykorzystane, gdy życie da pani najmocniejszy cios.”

Poczułem gulę w gardle.

Tej nocy, wracając do domu, dostałam SMS-a od Lucasa: „Mamo, możesz wpaść? Potrzebujemy pieniędzy na rezerwację”.

Po raz pierwszy w życiu nie odpowiedziałem od razu.
Stanąłem przed drzwiami, wziąłem głęboki oddech i wybrałem nowy numer: do prawnika.

Musiałem odzyskać firmę.

Życie do odbudowania.

I dziedzictwo, które będę mógł wykorzystać nie dla nich… ale dla siebie.

Aby kontynuować czytanie, kliknij ( NASTĘPNA 》) poniżej !